Dikala diriku sebuk diselubungi pelbagai kerja dan kejadian aneh........
diriku berjaya jua untuk menyebukkan diri untuk membuat post heeee....
diriku berjaya jua untuk menyebukkan diri untuk membuat post heeee....
ceritanya bermula apabila seorang guru pelatih sedang mengajar subjek bahasa melayu murid bermasalah pendengaran yang muridnya terdiri daripada 2 perempuan 3 lelaki... 1 orang berbangsa melayu dan 2 orang berbangsa cina dan 1 berbangsa india.... 1malaysia!
setting masa sebelum dan selepas raya cina..
cerita bermula.....
(ayat menggunakan bahasa isyarat)
cikgu H : murid2 mggu depan raya cina kn?
murid2 : ya ya... btol btol btol
cikgu H : siapa yang berbangsa cina dalam kelas ni?
murid : amoi dengan lengcai
cikgu H : ye btol... amoi bleh x bagi kawan2 dan cikgu buah limau ?
*guru menarik perhatian murid saja.. bukan mintak btol2 pon.. )
Amoi : x boleh *muka siyess* cikgu...
Cikgu H : kenapa x boleh?
Amoi : bapak saya marah bagi melayu makan.
Cikgu H : kenapa x boleh bagi melayu?
Amoi : salah Dosa...
Situasi 2
Cikgu H : Siapa suka baca surat khabar?
murid : (semua angkat tangan)
Ali : bapak saya hari2 ada beli baca kat rumah.
Lengchai : ada beli, bapak saya surat kabar melayu ada cina ada..
Cikgu H : Amoi , bapak ada beli surat khabar ?
Amoi : ada , surat khabar cina
cikGu H : melayu punya macam cikgu bawak ni ? ada ?
Amoi : x boleh baca .. salah... dosa
Cikgu H: kenapa salah ? dosa ?
Amoi : bapak marah .. x boleh beli baca.. salah dosa..
Cikgu H : okey siapa mengajar awak , cikgu cina atau melayu..
Amoi : melayu
Cikgu H : okey skarang cikgu xnk ajar awak sebab awak cina nnt bapak awak marah dosa...
guru pelatih meneruskan P&P
dimana silapnye neh?
hadoi menjadikah gagasan 1Malaysia kita ni sebenarnya?
selain guru di sekolah ibu bapa di rumah juga perlu menerapkan nilai2 perkauman nilai2 murni pada kanak2 masa kini.. murid akan lebih cenderung kepada persekitaran harian dan pergaulan mereka. guru akan sekadar mengajar dan cuba menilainya pada persekitaran sekolah sahaja.. Lain2???
KIRIMARU :kesedaran pada diri sendiri seperti anjakan paradigma untuk keluar dari pemikiran yang negetif dan berikhtiar mencari penyelesaian terhadap masalah dan rintangan yang dihadapi dalam proses pengajaran dan pembelajaran.
This entry was posted
on Thursday, March 11, 2010
at Thursday, March 11, 2010
. You can follow any responses to this entry through the
comments feed
.
